osiecka

Agnieszka Osiecka

Zaszumiało jesienią

Zaszumiało jesienią
Zapłonęło czerwienią,

zaszkodziło marzeniom,

zadudniło, zawisło obłokiem...

Chociaż nie chce się wierzyć – to od ciebie zależy,

ile będzie jesieni w tym roku...

Czy nas wiatrem zawieje,
czy zabierze nadzieje
i roztopi w zbyt wczesnym półmroku?

Czy uśmiechem jarzębin
krótkie dni nam obrębi
i przyjaznym odezwie się świerszczem?

Czy się smutkiem zadławi
w czarnym kluczu żurawim
i niedobrym pożegna nas wierszem?

Czy nam jakoś przeminie
przy nagrzanym kominie –
będzie śmiać się czy raczej zapłacze?

Czy zmokniętym szarakiem

pójdzie z deszczem na bakier

między drogi pożółkłe i sosny?

Czy jabłuszkiem wesołym

będzie toczyć się kołem,

i dotrwamy, przetrwamy do wiosny.